از اوایل پیروزی انقلاب و با توجه به شرایط خاص آن مقطع زمانی، گروهی از افراد در نجف آباد به برخی مسئولیت های مهم دست پیدا کردند که برخی از آن ها، هنوز نیز در بعضی مدیریت های مهم شهرستان حضور دارند.

همان‌طور که قبلاً اشاره کردم اول آذر 1335 با دفاع از پایان‌نامه که در آن موقع تز (tez) گفته می‌شد دوران دانشجویی تمام شد و اکنون بایستی که وارد بازارکار شده به طبابت بپردازم. در آنزمان کادر پزشکی نجف‌آباد و حومه که شامل دهات متعدد کرون و قهدریجان و قلعه شاه و قلعه سفید و کهریزسنگ، متشکل بود از مرحوم دکتر علی پزشکی که هم ریاست بهداری و هم بیمارستان را به عهده داشت و به علاوه مطب ایشان در مرکز شهر بنام باغ ملی که اکنون نیز میدان بزرگی است قرار داشت و ایشان تنها طبیب تحصیل کرده و دارای دیپلم دکترا بود.

چندی پیش، تصویری از یک راهپیمایی در نجف آباد طی دهه 60 در کانال «خانه ایثار نجف آباد» منتشر شد که مجید یزدانی از چهره های هنرمند شهرستان نجف آباد که سال ها نیز در واحد بهداری لشکر8نجف اشرف در عملیات های مختلف حضور داشته و نامی شناخته شده در بین بچه های دفاع مقدس محسوب می شود، توضیحاتی راجع به این تصویر داشت که به صورت صوت برایمان ارسال کرد.

در دوران قاجار عده اي تشويق مي کردند که اگر ميّتي در « وادي السلام» قبرستان معروف نجف دفن شود يا استخوان هاي مرده اي را در آنجا زير خاک کنند، آمرزيده مي شود.

از ديگر مساجد قديمي و مشهور نجف آباد كه اكنون در كنار آن كتابخانه معظمي بنا شده است. مسجد معروف حاج شيخ احمد مي باشد.

افراد طايفه صفر عبدل که امروزه با نام هاي فاميلي برومند، طبيبي و حکيمي شناخته شده و در شهر سکونت دارند، بازمانده يکي از طوايف قديمي اين ديار هستند. بنابر نقل قولي، اجداد آنان از گَز و برخوار اصفهان به اين¬جا مهاجرت و ساکن شده اند.

خود من در سال 1347 موفق به اخذ مدرک تخصص بیماری‌های داخلی قلب از دانشگاه تهران شدم و چون در آنزمان تنها پزشک متخصص داخلی بهداری استان بودم. به ریاست بخش داخلی بیمارستان فیض منصوب شدم ولی چون مرحوم پدر و مادرم علاقه‌مند بودند که آنها را ترک نکنم لذا تا سال 1352 با وجود آنکه محل کارم در اصفهان و بخش داخلی بود ولی مطب و منزلم را تا موقعی که مرحوم پدرم زنده بود در نجف‌آباد ترک نکردم.

مسجد جامع (میدان) که بيشتر به مسجد ميدان معروف و مشهور است، از بناهاي اواخر دوران صفوي است. بنابر نقل بعضي روايات شفاهي، اين مسجد در زمان شاه سلطان حسين صفوي با مخارج مادرشاه، در مرکز شهر نجف آباد ( بيرون و روبه روي قلعه و عمارت قدمگاه) بنا گرديد.

بر سر درب چهار سوق (آسيد باقر بِني) کتيبه اي نصب شده که باني بناي مسجد را سيد محمد باقر بن سيد جعفر از خاندان حسيني که نسبشان به امام زين العابدين (ع) مي رسد، ذکر کرده است. در همين کتيبه آمده که سيدمحمدباقر مرتضوي بِني در سال 1319 هجري قمري پس از اتمام تحصيلات در نجف اشرف راهي نجف آباد شد، در اينجا رحل اقامت افکند و اين مسجد را با کمک مردم با ايمان بنا نهاده و خود امامت آن را عهده دارشد. بنابراين، تاريخ بناي مسجد به حدود 115 سال پيش بر مي گردد.

مسجد قبا نجف آباد مسجد حاج آقا میرزا (قبا) از بناهای قدیمی شهر نجف آباد است که در تقاطع خیابان قباد ( ۱۷ شهریور) و کوچه مرده شویها (بازار میرداماد) واقع شده است. در حال حاضر با رها شدن مقداری از ساختمان آن در دو خیابان مذکور، مساحت آن به حدود ۵۰۰ مترمربع رسیده است.

آغازی بر خبرنگاری به سوم راهنمایی که رسیدم، شرایط مقداری عوض شد؛ البته نه از لحاظ درس که هم‌چنان علاقه و همتی به آن نداشتم. نوع پوشش‌ام نیز تفاوتی نکرده بود و با همان «تُمبان»های خانگی و «منتی‌گل» سر کلاس حاضر می‌شدم. منظورم، پنجه‌بوکس و چاقویی بود که لایِ لیفۀ تا زدۀ شلوارم اضافه شد

مسجد بازار نجف آباد مسجد بازار (آمحمد)، معروف به مسجد آمحمد اصفهانی، در مرکز بازار واقع شده است. از غرب به خیابان بازار، از شمال و جنوب به مغازهای بازار و از غرب به منزل مسکونی متصل است. این مسجد بنا به نقل اشخاص سالخورده، دومین مسجدی است که در نجف آباد ساخته شده و