هیات‌های مشورتی در نجف آباد
هیات‌های مشورتی در نجف آباد
گروه مجلات و روزنامه‌های اطلاعات در دهه‌40 و 50 راهکار خاصی برای انعکاس مشکلات و انتقادات مردم در نظر گرفته بود. شیوه‌ای که هم بتوان زبانِ مردم بود و هم از فشار‌ها فرار کرد.

هیات‌های مشورتی در نجف آباد

گروه مجلات و روزنامه‌های اطلاعات در دهه‌۴۰ و ۵۰ راهکار خاصی برای انعکاس مشکلات و انتقادات مردم در نظر گرفته بود. شیوه‌ای که هم بتوان زبانِ مردم بود و هم از فشار‌ها فرار کرد. از بین چهره‌های بانفوذ و سرشناس هر شهر، تعدادی را به عنوان اعضای «هیات مشورتی» انتخاب می‌کرد تا در جلساتی رسمی، از مشکلات شهر برای خبرنگار اطلاعات بگویند. به این روش، روزنامه عملاً مسئولیتی بابت حرف‌های مطرح شده نداشت و می‌توانست با هزینۀ کم‌تری رویه‌اش را ادامه دهد. البته خیلی حرف‌ها را خودم براساس اطلاعاتی که داشتم، در دهن حاضرین می‌گذاشتم تا مشکلات مردم انعکاس پیدا کند.

موضوعات طرح شده در این جلسات تنوع زیادی داشت؛ از مشکلات خیابان‌ها و کوچه‌ها گرفته تا گران‌فروشی و کمبود پزشک. گاهی از کمبود امکانات ورزشی و تحصیلی گفته می‌شد و بعضی اوقات سراغ معضل زمین‌خواری، ثبت‌نام تلفن‌های جدید، سوء‌مدیریت ادارات و آمار بالای تصادفات در شهر می‌رفتیم.

کمبود سیمان، ضعف اصناف در نظارت بر قیمت‌ها، میزان پایین بودجۀ دولت برای نجف‌آباد، مشکلات کودکان بی‌سرپرست، توسعۀ لوله‌کشی آب‌شرب، مشکلات شبکۀ برق، درگیری‌های مردم با شهرداری، کمبود و گرانی ارزاق، ضعف‌های آتش‌نشانی، فعالیت دلال‌ها در ثبت اسناد، به هم خوردن نقشۀ شطرنجی شهر و انتقاد به عملکرد انجمن شهر از دیگر موارد مطرح در جلسات بودند.
بیشتر اعضای هیات‌های مشورتی که گاهی تغییر می‌کردند، حداکثر شش کلاس سواد داشتند ولی گاهی از دیپلمه‌ها نیز استفاده می‌شد. مثل « غلامحسین کوشا» که ظاهراً دیپلم داشت و مهندس صدایش می‌زدند. آدم روشن‌فکری بود و در مقطعی انتقادات تندی به خود جلسات مشورتی داشت؛ معتقد بود جلسات محرمانه شده و مردم عادی از مضمونش اطلاع پیدا نمی‌کنند. کوشا که از اولین مدیران سینمای شهر محسوب می‌شد، الآن در آمریکا زندگی می‌کند.

یکی از موضوعاتی که چند وقت یک‌بار در جلسات مطرح می‌شد، تغییر نام نجف‌آباد بود. می‌گفتند عنوان «نجف‌آباد» بیشتر برای روستا مناسب است و با توسعۀ شهر، باید سراغ اسم‌های جدید برویم. بیشترین جانشینی که مطرح می‌شد، «نجف‌شهر» بود ولی هیچ‌وقت به گزینه‌ای مشخص و تصمیمی واحد نرسیدند و اسم شهر تغییری نکرد. این پیشنهاد هنوز هم گاهی مطرح می‌شود ولی مثل قبل به جایی نمی‌رسد.

بخشی از کتاب «ناگفته ها» به روایت «محمد رضا پزشکی» خبرنگار دهه ۴۰ و ۵۰ موسسه اطلاعات در نجف آباد؛ کاری از انتشارات مهر زهرا (س)

کتاب ناگفته ها اثر محمد رضا پزشکی

کتاب ناگفته ها اثر محمد رضا پزشکی

هیات‌های مشورتی در نجف آباد