به گزارش کانال اطلاع رسانی اداره آموزش و پرورش شهرستان نجف آباد، در دومین مرحله اردوی عملی درس آمادگی دفاعی دختران که از 28 بهمن سال جاری تا امروز پنج شنبه 17 اسفند به میزبانی حسینیه فاطمه الزهرا برگزار شد، بیش از 4600 دانش آموز شرکت داشتند.

در محله ياور نجف آباد (نبش خيابان شريعتي فعلي) ابتداي كوچه صفا، دو برج دو قلوي چهار گوش دركنار يكديگر در دو خانه متروکه، در کنار مسجد و حمام قديمي صفا قرار دارد. اين دو سازه قديمي با شکوه از فاصله زيادي به چشم مي خورند.

آقاي معيني بر پايي مجلس روضه خواني و ذكر مصائب اهل بيت را از دير باز در دستور كار خود قرار داده بود. مجلس عزاداري را ابتدا از منزل كوچك خود در كوچه شاه چنار در ماه محرم شروع و سپس با ساختن خانه جديد (حسينيه کنوني معيني) در ضلع جنوبی باغملی در حدود سال 1310 شمسی، این مراسم را در این نقطه ادامه داد.

شیخ‌بهایی در طراحی شهر نجف‌آباد، نقشۀ شطرنجی منظمی با تعدادی خیابان موازی و خیابان‌هایی عمود بر آن‌ طراحی کرده بود که متاسفانه قبل و بعد انقلاب، شهرداری‌ها چندان مواظبش نبودند و الآن چیزِ چندانی از آن باقی نمانده.

در آن زمان‌ها در تابستان، وسیله خنک کردن نبود. اغلب مردم مجبور بودند که آب گرم بنوشند. هر سال که زمستان سرد و یخبندان می‌شد در دو سه ناحیه نجف‌آباد مکان‌هایی موجود بود که به آن‌ها یخچال می‌گفتند.

خارون: دهمین مسابقه قاصدک های انتظار، بین ۱۸ هزار دانش آموز از ۱۲۵ مدرسه شهرستان نجف آباد که ۹۵ درصد جمعیت مدارس ابتدایی در شش پایه مقطع دبستان را پوشش می دهد، برگزار شد.

بیشتر کارگران، اهل و ساکن نجف‌آباد بودند و تعدادی محدودی کارگر، کارشناس یا مدیر از شهرهای اطراف در کارخانه کار می‌کردند. برای ایاب و ذهاب کارگران بومی، وسیله‌ای گذاشته بودند که در زمان خودش خاص و متفاوت محسوب می‌شد.

اوایل دهۀ40، سرمایه‌داری با نام‌خانوادگی «هوتن» به کمک برخی شرکایش کارخانۀ ریسندگی و بافندگی نجف‌آباد را بنیان گذاشت و برخی چهره‌های سرشناس شهر مانند «منوچهری» و «حاج میرزا ‌محمد معین» را وارد ترکیب هیات مدیرۀ آن کرد.

روستاي بلمچه در شمال شهر نجف آباد و در جنوب پادگان شهيد منتظري قراردارد. ابتدايي ترين واحد يكجا نشيني، قبل از احداث نجف آباد اين روستا و دامنه كوه هاي شمالي بوده است. زرتشتيان مهاجر ابتدا چشمه اي را تبديل به اولين قنات با هجده حلقه چاه در اين محل نمودند كه هنوز هم آب آن، مزرعه بلمچه را مشروب مي سازد.

یکی دیگر از خاطرات گذشته نحوه اطلاع‌رسانی موضوعی به مردم بودکه بوسیله جارچی که صدای بلند و رسائی داشت بنام خان پرکنی که مرد خیر و خوبی بود، خدایش بیامرزد، ایشان به فاصله هر 200 تا 300 متر می‌ایستاد و با صدای بلند مردم را از موضوعی که لازم بود اطلاع پیدا کنند مطلع می‌کرد.

هزینۀ ساخت، تجهیز و ادارۀ این مراکز به همراه ولخرجی‌های رنگارنگ حاشیه‌اش، همه از جیبِ بیت‌المال می‌رفت. فراوانی نعمت، نصیب کادر اجرایی اردوها نیز می‌شد. به عنوان مثال، در آن زمان حقوق ماهیانۀ من به عنوان نیروی بهداری حدود هزار تومان بود ولی بابت حضور در اردوگاه، دو هزار تومان پاداش می‌گرفتم.

گروه مجلات و روزنامه‌های اطلاعات در دهه‌40 و 50 راهکار خاصی برای انعکاس مشکلات و انتقادات مردم در نظر گرفته بود. شیوه‌ای که هم بتوان زبانِ مردم بود و هم از فشار‌ها فرار کرد.