مسجد نصير (ميرزا نصير) واقع در خيابان قدس فعلي، مقابل کوچه نصير و جنوب حسينيه نصير است. اين مسجد از مساجد قديمي و با شكوه با سبك معماري اسلامي دو ايوانه ايران است كه به همراه «رقبات» آن در زميني به مساحت تقريبي2000 متر مربع ساخته شده است. بنابر آن چه منقول است بناي آن به دوران قاجار باز مي گردد. در این مسجد، بر روی یک کتیبه سنگی سال1343 ه.ق نقل شده است.

قطع نخاع در نجف آباد با پنبه یکروز عصر در مطب نجف‌آباد، روبروی شهرداری فعلی مشغول بودم که ناگهان مرحوم حاج غلامحسین معینی با اضطراب به مطب آمد و گفت: ممکن است از بیماری در اتوموبیل جلوی مطب عیادت نمائی، من فوراً این کار را انجام دادم دیدم جوانی در حدود ۲۰ ساله در عقب

حسینیه ارشاد نجف آباد حسینیه کوچه شاه (ارشاد) که امروزه به ارشاد تغییر نام یافته در اواخر دوران قاجار بنا شده است. حسینیه در نزدیکی مسجدی به همین نام است. ابتدا حسینیه توسط آموزش و پرورش تبدیل به مدرسه گردید. متولیان، مراسم عزاداری را در مسجد جامع یا مسجد کوچه شاه برگزار می کردند، سپس

اوایل یک شب برای عیادت از بیماری به کهریزسنگ با ماشین خودم رفتم و آن موقع جاده آسفالت نبود. از بیمار عیادت کردم و حدوداً نیم ساعت بعد به طرف نجف‌آباد حرکت کردم.

داروی داروخانه درمانگاه تقریباً تمام شده بود و تکنسین داروخانه اطلاع داد که بجز سولفات دو سود که به عنوان مسهل مصرف می‌شد و کرئولین که داروی ضدعفونی کننده مستراح‌ها و بوی عفنی می‌داد داروی دیگری نداریم.

ماه مبارک رمضان بود مرحوم آقا جمال‌الدین موسوی سر دفتر اسناد رسمی که همسایه منزل ما بود باتفاق مرحوم خانمش و فرزندان مهمان پدرزنش مرحوم آقا علی امام که در باغی نزدیک کارخانه ریسندگی فعلی نجف‌آباد بود برای افطار مهمان بودند.

کورتاژ روی کُرسی باز در همان ایام شبی یک نفر از جوزدان که در حدود ۱۰ کیلومتری نجف‌آباد می‌باشد مراجعه و اظهار داشت که زنش وضع حمل نموده و جفت نیامده و بد حال است. با دوچرخه که در آنزمان بین نجف‌آباد و جوزدان بیابان برهوت و جاده خاکی ناهموار و پر پیچ و خم

برای استخدام به بهداری اصفهان مراجعه و فرم مخصوص را تکمیل نمودم ولی به علت عدم بودجه استخدامی تعهد نمودم که تا پیدا شدن ردیف بودجه از مطالبه حقوق خودداری نمایم و مدت شش ماه طول کشید تا ردیف حقوقی پیدا شد و مرا با حقوق ماهی 345 تومان به استخدام رسمی بهداری نجف‌آباد در آوردند. ناگفته نماند که اداره بهداری و بیمارستان و درمانگاه و به طور کلی کادر بهداری در محل بیمارستان نجف‌آباد که فعلاً به نام شهید منتظری است و در آن موقع درانتهای شرقی نجف‌آباد و تقریباً خارج شهر بود.

حسینیه کربلایی ها در سال1360ش در انتهاي خيابان منتظري جنوبي، بلوار بهارستان توسط هياتي شامل آقايان ياوريان، بگماز، مويدي، پيچان، صورت و احساني، با کمک مردم و عده اي از کربلائي هاي ديگر شهر ها در زميني به مساحت 1000 متر مربع ساخته شده است.

مسجد کوچه شاه (ارشاد) نجف آباد، واقع در مرکز شهر، از جنوب به خيابان شاه عباسي (امام)، از غرب به محوطه و مجموعه پارکينگ ميرداماد امروزي، از شمال به کوچه شاه چنار متصل است. سردر بلند و با شکوه، کاشي کاري زيبا، درب چوبي بزرگ و وزين و 2 سکوي سنگي در طرفين، سيماي ورودي اين مسجد است که در نگاه اول نظر هر رهگذر را جلب مي کند.

در مساجد و بناهاي تاريخي بعضاً به مواردي برخورد مي کنیم که نشان از علاقه، ايمان و عشق افراد در گذشته داشته است. آنها با توجه به عدم بضاعت کافي براي ساخت بنایي مستقل، اقدام به نوآوري هايي کرده اند. به طور مثال، فردي به نام غلامحسين کلاه مال با فروش زنجير خود که در روز عاشورا به کتف و بازو مي زده، سنگي را خريداري و در جلوي در ورودي اين مسجد فرش کرده است. در حسينيه شاهديم که هر کدام از ستون هاي سنگي را يک نفر خريداري کرده که نامش نيز روي آن حجاري شده، يا شخصي ديگري مغازه کوچکي را وقف کرده که عايداتش صرف خريد يخ براي سقاخانه مسجد می-باشد.

آقا تقی نجف آباد+تصویر تصویر زیر، متعلق به مجموعه تصاویر یکی از شهدای نجف آباد است. شخصی که با ریش بلند در وسط ایستاده، احتمال دارد شخصیتی باشد مشهور به «آقا تقی» که برخی در نجف آباد به او اعتقاد داشته و برایش نذر و نیاز می کنند. اگر شما اطلاعاتی در این خصوص دارید،