سکوهاي جلوي درب اصلي مسجد، محل فروش و ساخت ابزار، يراق و بعضي ادوات فلزي مورد استفاده در خانه ها بود. مرحوم عباس مسجدي (سليمان پور) خادم مسجد که فردي هنرمند بود، علاوه بر اداره امور مسجد، اوقات فراغت خود را به ساخت لوازم خانگي مي پرداخت و محل کارش همين جا بود.

مسجد جامع (میدان) که بيشتر به مسجد ميدان معروف و مشهور است، از بناهاي اواخر دوران صفوي است. بنابر نقل بعضي روايات شفاهي، اين مسجد در زمان شاه سلطان حسين صفوي با مخارج مادرشاه، در مرکز شهر نجف آباد ( بيرون و روبه روي قلعه و عمارت قدمگاه) بنا گرديد.

مسجد بازار نجف آباد مسجد بازار (آمحمد)، معروف به مسجد آمحمد اصفهانی، در مرکز بازار واقع شده است. از غرب به خیابان بازار، از شمال و جنوب به مغازهای بازار و از غرب به منزل مسکونی متصل است. این مسجد بنا به نقل اشخاص سالخورده، دومین مسجدی است که در نجف آباد ساخته شده و

اين مسجد درشمال شرقي شهر، انتهاي محله ياور و ابتداي کوچه صفا قرار دارد. در اين نقطه شهر، سه بناي با شکوه و قديمي موجود است. يکي برجهاي دو قلوي صفا که قدمت آنها به دوران صفوي مي رسد.

مخالفت ها با مدارس جدید در نجف آباد عمده مخالفت ها با تحصیل فرزندان در مدارس و آموزش و پرورش نوین ناشی از تعصب بعضی از مذهبیون بود که بعضاً آن را حرام می دانستند. عده ای آن را موافقت و آب به آسیای حکومت پهلوی ریختن (که قصد دین زدایی دارد) قلمداد و برخی