امام‌بخش، گاهی با پیکان‌اش برای بردن اعلامیه می‌آمد خانه‌مان. یک‌بار مادرم از شیوۀ وضو گرفتنش در کنار حوض فهمید که اهل تسنن است و خیلی غُر و نُق کرد که چرا این را آوردی خانه‌مان! گفتم دوست بچه‌ها است و خیلی نمی‌شناسم‌اش، چند شب مهمانه و بر می‌گرده شهرشان.

شهدای نجف‌آباد در انقلاب+تصاویر نجف‌آباد در طول انقلاب ۳۷شهید داشته که بیشترین تعداد آن با یازده شهید مربوط به غائلۀ ۱۱محرم (۲۱ و ۲۲ آذر۵۷) است. یکی از مجروحان این حوادث (شهید غلامحسین احمدی) نیز، یک هفته بعد بر اثر عوارض ناشی از جراحت به شهادت می‌رسد. در چهلم همین شهدا (۲۰ دی۵۷) و طی

نکاتی در مورد یک دانش آموز شهید در نجف آباد گاهی در مورد شهادت برخی شهدا، روایت هایی گفته و مرتب نقل می شود که چندان درست نیست و متاسفانه این روایت های اشتباه، در خبرگزاری های کشوری نیز انعکاس پیدا کرده و می تواند مورد استناد دیگران قرار گیرد. یکی از این موارد، شهادت

مجاهدین خلق در نجف آباد اوایل۵۶ فعالیت مجاهدین خلق (منافقین) در نجف‌آباد به واسطۀ دانشجوهای نجف‌آبادی که در تهران درس می‌خواندند، رونق خوبی گرفته بود. بعد از اعلام رسمی تغییر ایدئولوژی سازمان در سال۵۴، خیلی‌ها مارکسیست شدند ولی بچه‌های نجف‌آباد بیشتر از طیف مذهبی‌ها بودند. هر جوان انقلابی که اعلامیه‌های سازمان را می‌خواند، حسابی تحریک

عصر کمیته و سپاه در نجف آباد انقلابی‌های نجف‌آباد از بیستم بهمن۵۷ خانۀ تقریباً مخروبۀ حاج‌عبدالحسین کارشناس روبه‌روی حوزۀ علمیۀ قدیم را تبدیل کردند به جایی شبیه کمیته. حدود بیست نفر از اراذل و عوامل رژیم را در زیرزمین و اتاق‌های خانه زندانی کردند و گوشه و کنار کارهای شهر را به دست گرفتند. انقلاب

درگذشت سید رضا اسماعیلیان چهره شاخص نجف آباد پیکر مرحوم سید رضا اسماعیلیان، پدر شهید سید محمد رضا، حوالی ساعت ۱۰ صبح شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، از مقابل منزلش در محله صفا نجف آباد، به سمت گلزار شهدای این شهر تشییع خواهد شد. حضور فعال در عرصه مبارزات قبل از انقلاب، عضویت در اولین شورای

فحاشی یک لات به راهپیمایی کنندگان نجف آباد چند ‌ماه از پیروزی انقلاب گذشته بود ولی برخی الوات هنوز به همان رویۀ سابق‌شان ادامه می‌دادند. یکی داشتیم به نام نعمت که حوالی مرکز شهر مغازه داشت. از آن «بزن‌بهادر»های قُلچماق که خیلی بد‌دهن و جوگیر بود. سیستم‌اش را خیلی سریع روی انقلاب تنظیم کرده بود

شاه‌دوستان نجف آباد از مشهورترین شاه‌دوستان نجف‌آباد باید به خانواده‌ای اشاره کنم که سه پسر شاخص داشت. یکی‌شان مشروب‌فروشی داشت و قبل از انقلاب مغازه‌اش را چندین‌بار جا‌به‌جا کرد. خیلی اهل سیاست نبود و سرگرم زندگی‌اش بود و بعد از انقلاب، مشغول کاسبی دیگری شد. پسر دوم خانواده، معلمی بود که برای سال‌ها مسئولیت «پیش‌آهنگی»

تصاویر انقلاب در نجف آباد+تصویر این پنجاه تصویر، متعلق به آلبوم شخصی یکی از چهره های سرشناس و انقلابی نجف آباد است (متاسفانه هنوز نتوانسته ایم او را شناسایی کنیم) که از طریقی به دست مان رسیده است. بیشتر این تصاویر، مربوط به قبل از پیروزی انقلاب و پاییز و زمستان ۵۷ است و بخشی

داستان چاپ اعلامیه های انقلابی در نجف آباد باورم نمی‌شد که به این راحتی آزادمان کنند. داشتم هاج و واج نگاهش می‌کردم که دوباره حرفش را کمی جدی‌تر تکرار کرد. خیلی سریع خودم را جمع‌وجور کردم، کلید را گرفتم و گواهینامۀ کاغذی‌ام که همان اولِ ورودمان به شهربانی، داخل سطل آشغال ریز‌ریزش کرده بودند را

محرم خونین نجف‌آباد؛ ۲۱ و ۲۲ آذر۵۷ مهم‌ترین نماد رژیم در نجف‌آباد، مجسمۀ شاه در میدان مرکزی یا همان باغ‌ملی بود که بعدِ انقلاب به اسم امام‌خمینی نام‌گذاری شد. مجسمه، یک پایۀ حدوداً دو‌متری داشت و هیکل‌اش نیز به همین اندازه ارتفاع گرفته بود. سال۵۷ در برخی شهرها مجسمۀ شاه یا وابستگان‌اش را به زیر

اجرای حکم شلاق در نجف آباد یکی از کارهای کمیته که بعدها سپاه در نجف آباد تا چند‌سال ادامه‌اش داد، اجرای حکم شلاق بود. تقریباً تمامی محکومان شلاق را متهمان موارد اخلاقی تشکیل می‌دادند. هم زن داشتیم و هم مرد. بر اساس انشای قاضی، گاهی حکم را باید در زندان، سپاه یا ملاءعام اجرا می‌کردیم.